ပရီးမီးယားလိဂ် ဒိုင်ယာရီ (၁)

ပရီးမီးယားလိဂ် ဒိုင်ယာရီ (၁)

" စတန်းဖို့ဒ်ဘရစ်ချ် က အန်ဇိုဖာနန်ဒက်ဇ် ခြေရာများ " 

ဂွါဒီယိုလာ နဲ့ စဖွင့်မယ်။ အသင်းရဲ့ဟန်ပန်ဟာ သူ့အတွက် အသက်ပဲ။ ဒါကိုနားလည်မှုပေးတယ်။ ဒီလိုဆို ဘာလို့ခဏလေးတောင် ကင်မရာနောက်ကွယ်ထိမစောင့်နိုင်ရတာလဲ။ ဟာလန်း ကို သူကြိုက်သလိုပြော ၊ ကြိုက်သလိုဆူနိုင်တယ်။ဒါကို လူမမြင်ဘူးဆို ပိုမကောင်းဘူးလား။အသင်းအတွက် (၂)ဂိုးသွင်းထားတဲ့ တိုက်စစ်မှုးကို ပထမပိုင်းပြီးတာနဲ့ ကွင်းထဲတန်းဝင်ပြီးပြောတာက စိတ်ခံစားမှုနောက်ပါလွန်းတယ်။ကြီးကျယ်နေရင်တောင်သေးငယ်သွားအောင် ကိုင်တွယ်ဖို့က မန်နေဂျာတစ်ယောက်ရဲ့တာဝန်ပဲ။ ထိရှလွယ်တာတွေကိုရှောင်ရှားစေချင်တယ်။ 

အာဆင်နယ် ဆိုမယုံဘူးဆိုတဲ့ ကာလာတွေကိုဖယ်ချလိုက်တော့။ ပြီးရင် သူတို့ပြန်လာပြီဆိုတာကို တင်သွင်းကြ။ ဒါဟာ အွန်နရီ တို့ခေတ်နောက်ပိုင်း အာဆင်နယ်ကို ပေးတဲ့ အမြင့်ဆုံး ယုံကြည်မှုပဲ။ တန်းတစ်ခုမြင့်သွားတဲ့ အသင်းကိုကြိုဆိုတယ်။ အာဆင်နယ် ဆိုတာနဲ့ နိုင်ပါတယ်ခံစားနေရပြီ။ (၂-၁)ဆိုတဲ့ ရလဒ်က နိုင်ပွဲပုံရိပ်ကို ဖျော့တော့ မသွားစေပါဘူး။ ရေရှည်ကိုပဲ ကြည့်ကြရအောင်လား။ ကံကြမ္မာသာ မျက်နှာသာပေးရင်သူတို့ မနှစ်ကထက် ဖြစ်ထွန်းနိုင်တယ်။ 

နယူးကာဆယ် (၅-၁)ဗီလာ တဲ့။ ဘယ်နှယ့်များပါလိမ့်လို့ ရေရွတ်မိတယ်။ ငှက်ကျားတွေဟာ တစ်ရာသီစာမဟုတ်ဘူးဆိုတာ ပိုအရောင်တင်လိုက်သလိုပဲ။ ဒီထက်တော့မဖြစ်နိုင်ပါဘူးဆိုပေမယ့် Top 4 လမ်းကြောင်းက သူတို့ကြောင့် ပိုရှုပ်လာမယ့် လက္ခဏာ။ 

အန်ဇိုဖာနန်ဒက်ဇ် အစစ်အမှန်ကိုတွေ့ခဲ့ပြီလို့ပြောရင်လွန်မလား။ ဘေးလူတွေရံပေးတယ်ဆိုပေမယ့် သူ့အားတစ်ခုတည်းနဲ့ လီဗာပူးလ်ကွင်းလယ်ကိုအသာယူသွားတာ။ မင်းလေးက မှော်ဆရာလေးလားကွာဆိုပြီး ဝိုင်းဝန်းချီးကျူးကြတာပေါ့။ ဒီပွဲက(၂)သင်းလုံး ကိုင်စီဒို ကို ဘာလို့လိုချင်လဲဆိုတဲ့အဖြေတစ်ခုဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဂတ်ပို ကို ကွင်းလယ်လိုလို ၊ တိုက်စစ်လိုလို လုပ်နေတာကို ကလော့ ရေရပ်ပါတော့လို့ ပြောလိုက်ချင်တယ်။ ရှိတာနဲ့ လှအောင်လုပ်ပေါ့။ အခုတောင် ကစားသမားက သူ့ကိုယ်သူဘာမှန်းမသိဝေဝါးနေရပြီ။ 

မေဆန်မောင့် ပိုအဆင်ပြေလာတယ်။ ဂါနာချို လိုသေးတယ်။ ကွင်းလယ်လူ ခေါ်ပါဆိုတဲ့ အသံတွေညံနေပြီ။အဲရစ်ဆင် ဝင်လာမှကွင်းလယ်ငြိမ်ပြီး အနိုင်ဂိုးရသွားတာ တိုက်ဆိုင်မှုတော့မဟုတ်ခဲ့။ အဓိကကျေးဇူးရှင်က အိုနာနာပေါ့။ သူဟာဘာလဲဆိုတာကို ပြသခဲ့တယ်။ အိုနာနာ ကြောင့် (၁၉)သင်းဖန်တွေရဲ့စောင့်ကြည့်မှုကနေ မန်ယူ လွတ်မြောက်ခဲ့တယ် ...